Aftellen

De laatste weekjes, de laatste keer vanalles doen. De laatste keer afspreken met wat Hollanders hier, de laatste keer nog even wat shoppen in die leuke winkeltjes die ik veel te laat heb ontdekt. Toch nog even dit en toch nog even dat...
De tijd gaat veel te snel en het is echt niet voor te stellen dat we hier al 5 maanden zitten. Dat we al 5 maanden niet meer thuis zijn geweest en dat we jullie al zo lang niet meer gezien hebben.
Lang leven het internet natuurlijk want dat scheelt een hele hoop. Al laat dat internet ons steeds vaker in de steek. Zo kunnen we sinds kort niet meer onze geldzaken regelen, dat schiet niet erg op dus. Gelukkig hebben we een heerlijk thuisfront wat ons helpt.

Afgelopen week heb ik, samen met een Nederlandse, de “stoffenmarkt” bezocht. Mijn voorstellingsvermogen is al veelvuldig op de proef gesteld en ook dit keer zat ik er flink naast. De stoffenmarkt leek totaal niet op de andere “markten” die we eerder hadden bezocht, zoals de Fabric- of de Fake Market. Nee, de stoffenmarkt bestond uit 7 loodsen, honderden meters lang (het deed me denken aan een bloemenveiling) met daarin allemaal winkeltjes die “stof” verkopen. Stoffen op de rol, gordijnen, vloerbedekking, zeil, behang, alles voor in en om het huis, te veel om op te noemen. Je zou je hier dagen in kunnen vermaken. Maar wij hadden maar een paar uurtjes, onze kindjes hadden we namelijk weer achter gelaten bij de Ayi.
Hier kom je geen buitenlanders tegen en we werden ook best een beetje raar aangekeken dat we de stoffen per meter wilde kopen. Deze stoffenmarkt is vast de leverancier voor de Fabric Market... De prijs was heerlijk: ik denk een kwart (of soms nog minder) van de prijs die je in Nederland voor een lapje stof betaalt. Al betaalden we als niet-Chinezen vast nog te veel.
Stoffen op de rol, meters opgestapeld. En ik wilde ‘natuurlijk’ telkens de onderste rol. Dat maakte niet uit, alles werd gewoon zorgvuldig op de grond gelegd om onderaan de stapel te komen. Ook het knippen van stoffen gebeurde gewoon op de grond. Ook de spierwitte gordijnen worden zo gekipt en gemaakt, wel grappig. Kon de verkoper ergens niet bij, gebruikte hij gewoon een paar rollen stof als opstapje, haha.

Verder hebben wij Valentijnsdag, zoals gewoonlijk, gewoon voorbij laten gaan. Mijn docente kon het niet geloven dat ik geen bloemen kreeg die dag en zelfs niet uit eten werd meegenomen...Ze kon er echt niet bij, haar mond bleef echt enige tijd openstaan! Ik heb dan ook heel veel belachelijke boeketten voorbij zien komen. Een grote bos rozen met aan elke roos een knuffelbeertje, was heel normaal.
Over mijn docente gesproken... mijn laatste les is inmiddels ook al geweest. Zo terugkijkend heb ik ontzettend veel van haar geleerd. Kletsen is nog een beetje te moeilijk, maar enigzins duidelijk maken wat ik wil kan ik wel in het Chinees, en dat is eigenlijk best tof!

Onze laatste twee weken China ‘vieren’ we met mijn broers. Afgelopen vrijdag zijn ze aangekomen. Het weekend hebben we ze rustig kennis laten maken met Shanghai en natuurlijk zijn er weer wat pakken en overhemden aangemeten. Ook heeft Stijn de kapper uitgeprobeerd, voor een normale prijs, maar met minder mooi resultaat. Deze kapper houdt blijkbaar niet van krul, Stijn’s mooie krullen waren weg en hij had een ‘beeldige’ scheiding in het midden en een pony.... Gelukkig scheelt een wasbeurt en wat gel een hele hoop!
Het allerlaatste staartje van Chinees Nieuwjaar hebben we gevierd met het lantaarn festival. In een mooi stukje Shanghai hingen overal lantaarns, ’s avonds in het donker was het geweldig om te zien!
Toen Odette net goed en wel gewend was aan haar ooms, en alle aandacht van deze niet-Chinezen gingen ze alweer weg! Voor Odette een afscheid met heel veel tranen. Inmiddels zitten de mannen namelijk in Yangshuo, in de mooie natuur. Zoals het echte mannen betaamd zijn ze op de stoere manier naar Yangshuo gegaan: per trein. Een treinrit van 19 uur. Al leek het vooraf stoerder dan het uiteindelijk uitpakte, want in plaats van tussen de vele Chinezen te zitten, hadden ze de soft sleepers helemaal voor hun alleen, geen Chinees te bekennen. Haha, de echte ‘ins en outs’ krijgen we later nog wel te horen.
Rogier, Odette en ik vertrekken morgenochtend ook naar Yangshuo, om nog een ander stukje van China te bekijken en alvast weer wat te wennen aan de schonere lucht ;)
Maar wij reizen ‘natuurlijk’ ‘op stand’ en ‘nemen’ ‘gewoon’ het vliegtuig. Zondag vliegen we met z’n allen terug naar Shanghai om nog een week te werken (Rogier), te bekijken, te feesten, in te pakken en afscheid te nemen.