Shanghaaaaai! Hai Shang!

Wauh, weer een week voorbij. Een hele drukke, hele leuke wel te verstaan.
Rogier’s zus, Leonne, zwager Ivar en nichtje Zoë zijn op bezoek geweest. Nadat we dinsdag Odette’s verjaardag kort in bed hadden gevierd met cadeautjes, hebben we ons bezoek van het vliegveld gehaald. ‘Natuurlijk’ meteen de supersnelle Maglev trein genomen, maar de topsnelheid van 431 km/uur werd dit keer niet behaald. Ook hebben we meteen de bestelde verjaardagstaart bij de bakker opgehaald. Een geweldig mooie taart die dan ook meteen aangesneden werd! Nadat we alle cadeautjes hadden uitgepakt (natuurlijk voor Odette, maar de anderhalve kilo M&M’s en de kerstkransjes zijn ook erg leuk en lekker) begon het avontuur voor de familie Schram in Shanghai.

We hebben weer een druk programma gehad en veel van Shanghai gezien en laten zien. Leuk om nieuwe delen van Shanghai te blijven ontdekken en ook leuk om de bekendere stukken aan familie te laten zien.
Grappig hoe Zoë, 5 jaar oud, veel zaken heel normaal lijkt te vinden. De hoge gebouwen, de drukte, de ondergrondse wereld, ons apartement... Ook heel bijzonder om haar in deze grote stad te observeren. Een paar maanden geleden nog verlegen maar nu een vrij meisje wat ontzettend schattig naar de camera’s van vele Chinezen staat te zwaaien en al die roltrappen geweldig vindt.

De week begon in de Fabric Market waar de mannen zich een pak lieten aanmeten. Twee dagen voor vertrek zou het pak klaar zijn zodat eventuele herstel werkzaamheden nog konden plaatsvinden. Gelukkig maar want aan het eind van de week bleek er een foute datum te zijn genoteerd en waren de pakken niet klaar. Service van de zaak: De volgende ochtend zou de kleermaker de pakken bij ons thuis brengen en konden de mannen de pakken thuis passen. Om 7 uur ’s ochtends stond er dan ook een verkleumd moe kleermakertje aan de deur, een beetje zielig vonden we het wel, maar de pakken waren af en erg mooi!
In de oude stad heeft Leonne haar afding kwaliteiten ontdekt en ook op de Fake Market kwam dat van pas. Bikkelhard werd er onderhandeld met twee leuke t-shirts als resultaat. Ondanks dat dat afdingen in eerste instantie wat afschrikt geeft het, als het lukt, een ontzettende kick en ontstaat er een drang naar nog meer willen kopen... maar wij dames hebben ons in weten te houden!
De prachtige gebouwen en het theehuis vlakbij de oude stad zijn bezichtigd en meerdere malen op de foto gezet. Nadat de Bund (vanwaar je de skyline ziet) bekeken was hebben we op een mooie heldere dag ook ‘in’ de skyline gestaan. Het hoogste gebouw van Shanghai (World Financial Centre, ziet eruit als een flesopener) hebben we ‘beklommen’. Een tripje naar de 100ste verdieping is een ervaring op zich. Wat een gedoe, maar wat een werk hebben ze daar van gemaakt! Allereerst moest de kinderwagen ingeklapt worden, niet erg handig aangezien onze kinderwagen ingeklapt bijna groter is dan uitgeklapt en uit drie losse onderdelen bestaat, maar het moest. Eerst een aantal smalle roltrappen, dan een gang, dan een lift, dan weer een andere lift en weer een andere roltrap...en op elke hoek personeel om ons de goede kant op de sturen.
Het uitzicht op 492 meter hoog was geweldig! Door de glazen vloerdelen konden we omlaag kijken en de hele stad bewonderen. Ook toen het donker werd en buiten de verlichting aanging was het genieten geblazen. Het toilet bezoek op verdieping 93 was de moeite waard, ook zittend op de pot hadden we uitzicht op de stad!
Het Science & Technology museum was erg leuk. Verschillende zalen waar je jezelf dagen in zou kunnen vermaken. Een interactief museum met voor elk wat wils. Hele grote luchtbellen maken, een levensgroot spijkerbord waar je je eigen afdruk in kon zetten, veel wetenschappelijke testjes of grapjes. Een robot die een portret van Zoë en Odette heeft gemaakt, een robot die piano speelt, uitleg over dingen uit de natuur, het menselijk lichaam, het heelal.... nou ja, teveel om op te noemen dus. Erg leuk allemaal.
Een dagje Pudong (‘wijk’ aan de andere kant van de rivier) werd afgesloten met een gondelrit onder de rivier door. Een sightseeing tunnel waarmee je in een glazen gondel door een tunnel met geluids- en lichteffecten naar de overkant wordt vervoerd. Zie de foto’s en oordeel zelf!
Zoë en Odette hebben zich ook nog prima vermaakt in de overdekte speeltuin bij ons in het park maar voor Zoë was het Barbiehuis het hoogtepunt van de vakantie. Een combinatie van een warenhuis, museum (uitgestalde sollecters items), cafe/restaurant, fotostudio (in je favoriete jurk op de foto, of een prentenboek waar jezelf de hoofdrol in kan spelen voor 400 EURO!!!), catwalk, ‘ontwerpstudio’, en andere dingen. Ik heb nooit met Barbies gespeeld, maar al dit roze en die glitter en glamour was echt bijzonder en over-the-top. Toen we dachten dat we alles hadden gehad en een drankje en hapje (een Barbie sandwich of Ken-burger) hadden besteld in de lunchroom bleek dat we net op tijd waren voor de modeshow. Twee kleine meisjes van een jaar of 5 of 6 in een barbiejurk showden zichzelf en hun uitgezochte kleding met accessiores. De huisfotograaf vertelde de meisjes hoe ze moesten poseren en maakte foto’s. De twee verlegen meisjes deden netjes wat hun vertelt werd, maar of ze het echt heel leuk vonden.... De meeste meisjes die we hier hebben gezien zullen over een jaar of 10 ook zeker een “my sweet 16 party” krijgen van hun ouders, wat een verwende rijkeluis kindjes!!!
Een leuk onderdeel was de ontwerpstudio waar je je eigen barbie kon ontwerpen (tegen betaling). Kleur haar, het pakje, de accesiores: alles kon je uitzoeken en combineren. Vervolgens werd de barbie aangekleed in de uitgezochte kleding en in een mooie doos gedaan, daarbij kreeg je dan een koffertje met visite kaartjes, papieren en een staaltje met stofjes alsof je een ontwerper bent... geweldig!

Tussen alle activiteiten door hebben we natuurlijk ook nog oud en nieuw gevierd. Na een avondje ouderwets kaarten hebben we afgeteld bij de screensaver van mijn computer voor het raam.... weer eens wat anders dan Youp van het Hek! Het vuurwerk beperkte zich tot een paar mooie kleurfontijnen in de verte en hield om 0.05 uur op. Voor het echte werk moeten we wachten tot het Chinees Nieuwjaar op 3 februari.

De week is voorbij gevlogen. Gisteren hebben we Ivar, Leonne en Zoë naar het vliegveld gebracht. En inmiddels zijn zij weer thuis bij Timo en oma en liggen ze weer in hun eigen bedje alle ervaringen te verwerken en bij te slapen van deze drukke maar gezellige week. We hebben weer lekker bij gekletst en geknuffeld. En Odette en Zoë zijn nog steeds elkaars allerliefste nichtjes!

Vanuit Shanghai wensen wij jullie een gelukkig, gezond en mooi 2011 toe!