Dubbele gevoelens

Dag allemaal,
Wat ontzettend leuk dat jullie ons zo volgen! Nu ein-de-lijk het lang verwachte verhaal over de eerste week van “Rieks en Clary in Shanghai”. Helaas met ontzettend dubbele gevoelens. Bij terugkomst van ons zeer gezellige midweekje in Xi’an ontvingen wij het zeer droevige bericht dat een tante van mij/ een schoonzusje van mijn moeder is overleden. Deze zeer onverwachte trieste gebeurtenis doet je opeens weer beseffen hoever Shanghai is en hoe vreselijk het is om nu niet thuis bij de familie te kunnen zijn.
......
Zaterdag hebben we mijn ouders van het vliegveld gehaald. Het weerzien was erg leuk en eigenlijk helemaal niet gek. We gingen gewoon weer door waar we 2,5 maand geleden gebleven waren. Ook Odette herkende het ‘komt een muisje aangelopen’ van opa al snel. Na een kopje koffie stapten we de Maglev in. Deze trein bracht ons met 431 km/uur naar Shanghai. Helaas zijn er momenteel nog maar twee stations van deze trein (opstappen en 35 km verder weer uitstappen), het ritje duurde een minuut of 7, maar was erg leuk. We vervolgden onze rit met de metro. Ook voor Rogier en mij een nieuwe ondergrondse wereld, erg leuk en soepel. Nederland kan nog wat leren van dit metrostelsel!
Zondag was het heerlijk weer: het zonnetje scheen en het was een graad of 20. Na het ontbijt en een bezoekje aan de kapper hebben we pap en mam kennis laten maken met de taxi’s, de skyline en de drukte op de straten. Pap wil niet te veel herinnerd worden aan dit kappers bezoek, dus pest hem er niet te veel mee als hij terug komt :) haha. We zullen daarom ook niet verklappen hoeveel geld dit grapje heeft gekost en dat hij met stukjes folie in zijn haar heeft gezeten, en dat mam en ik denken dat hij zijn haar heeft laten watergolven. Het volume blijft echter tot nu toe stand houden! Zie daarvoor de foto’s. Maar ook Rogier voelde zich trouwens weer flink bedonderd door de kapper. Ondanks onze ervaringen hier is het hem niet gelukt weerstand te bieden tegen de kleine knipper. Omdat hij hetzelfde kapsel wilde als David Beckham (tja... wie wil dat dan ook?), aangewezen op een plaatje, kreeg hij ook de daarbij horende ‘posh’ behandeling. Al met al een zeer bijzondere ervaring voor de mannen en de vrouwen hebben hun lachspieren weer goed kunnen trainen!
Aan het eind van de dag een heerlijke Sinterklaas avond gevierd. Die goede oude Sint had veel cadeaus vanuit Nederland laten overvliegen, maar ook in Shanghai heeft hij zijn Pieten aan het werk gezet. Een gezellige avond met veel cadeautjes was het resultaat.
Erg veel tijd om met onze cadeautjes te spelen was er niet. Maandagochtend stond namelijk de treinreis naar Hangzhou op de planning. Ook weer een supersnelle treinrit (350 km/uur) naar een stad aan een meer in de bergen/heuvels. Helaas viel het weer de eerste dag wat tegen, maar dat hield ons niet tegen een flinke wandeling te maken. Voor de verlate lunch/ het vervoegde avondeten vonden we na lang zoeken een leuk maar ijskoud restaurantje, waar wij de enige gasten waren en geholpen werden door een man of 7 bediening.
De nacht sliepen we in een hotel. Bij het ontbijt gelukkig niet alleen de Chinese noedels, lauwe soya melk en kip, ook hadden ze brood met jam :) en dumplings met groente, dus voor elk wat wils en een goede start voor deze drukke dag. Met de taxi gingen we naar een park met tempels. In de rotsen waren Boeddha’s uitgekapt (veel van de oude cultuur hier doet mij denken aan Egypte of Griekenland). Een pad met heel veel trappen (niet handig met een kinderwagen) bracht ons van de ene tempel naar de andere. Bij een heerlijke Chinese thee, inclusief de onbekende maar lekkere garnering (van fruit, chips-achtige en een popcorn-achtige) konden we even bijkomen en plannen maken. De mannen gingen vervolgens de stoere mannen dingen doen: bergbeklimmen (lees: heel veel trappen lopen... ze hebben nog steeds last van hun kuiten). De vrouwen namen de taxi op weg naar de typische vrouwenzaken: het theemuseum en het zijdemuseum. Ook een echte theeplantage bezocht, erg leuk! Aan het eind van de middag troffen we elkaar weer in een ijskoud restaurantje waar we een hapje heben gegeten om vervolgens met de taxi en trein weer naar Shanghai terug te keren.
Na een nacht uitgerust te hebben, konden we rustig opstaan en ons klaar maken voor het volgende avontuur. Aan het eind van de middag vlogen we naar Xi’an. - Wij moeten er nog een beetje aan wennen dat ‘men’ hier een vliegtuig pakt zoals ‘wij’ een treinreisje maken, maar we proberen ‘gewoon’ mee te doen en zo veel mogelijk uit ons verblijf hier te halen.- De vliegreis verliep voorspoedig en ook de transfer richting het centrum ging erg soepel, mede dankzij Rogier die veel kwaliteiten heeft als reisleider! Het laatste stukje, naar ons hotel, deden we lopend tussen de vele mensen massa’s (“waar komen ze toch allemaal vandaan en wat gaat iedereen doen??”) en het vele gejoel naar Odette. Stilstaan in Xi’an met kinderwagen is er niet bij. Nadat we even goed op onze plaats werden gezet (je moet ook niet in willen checken bij het Grand Mercure Hotel als je slechts bij het Mercure hotel een kamer boekt, dus ook naar de 'goedkopere' versie) gingen de mannen nog even naar de bar (met uitgerangeerde veel te blonde Roemeense pianiste). Het hotel was erg goed, wij hebben die “grand” niet nodig. De kamers waren mooi en het ontbijt oneindig uitgebreid.
In Xi’an hebben we heel veel gewandeld. Het begon met de mooie brede stadsmuren waar vanaf je aan de ene kant de oude stad met zijn inwoners ziet en aan de andere kant de moderne hoge gebouwen. De hot-spots van Xi’an zijn natuurlijk ook bezichtigd. De vele mooie gebouwen, tempels en pagode’s, de kleurige waterfonteinen op muziek en de ondergrondse wereld bij het ‘over’steken van de drukke wegen. De leuke marktjes waar we flink moeten afdingen op de lampion voor mam, de kleurige slinger voor Odette en de schildering op rijstpapier. In het donker lopen we door de moslimwijk met de kleine straatjes waar het eten aan de kant van de weg wordt klaargemaakt en verkocht. Waar de tuk-tuks toeterend door de mensenmassa’s crossen en wederom allerlei gezellige troep wordt verkocht. Helaas voor mij (Elke) geen bezoekje aan het terracotta leger, Odette was die dag ziek, dus hebben wij een dagje op het grote hotelbed doorgebracht. Heerlijk rustig na al die drukke dagen. Rogier, pap en mam zijn met een gehuurde auto met driver naar de opgraving geweest en hebben mij ’s avonds met de foto’s op de hoogte gebracht. De levensgrote krijger die Rogier al bij ons in Nederland in de kamer zag staan moet toch een ander ‘baasje’ vinden, de kosten om deze vent over te laten schepen waren toch iets te hoog, helaas.