Eindelijk weer wat foto's

Terwijl het bij jullie echt herfst is, genieten wij nog even van een zacht nazomers weertje. De temperatuur die onze website aangeeft klopt niet. Maar het zal wel niet lang meer duren voordat het ook hier guur en koud wordt.
Omdat wij nog wat zon wilde meepikken zijn we vorig weekend naar de dierentuin geweest. Met de taxi rijden we er in 20 minuten naartoe. Volgens de boekjes de mooiste van China. Het was een mooi park, maar zo bijzonder mooi was het niet. De verblijven zijn vrij klein en ondanks alle bordjes met “verboden te voeren” werden veel beesten gevoerd door het publiek.
We hebben alle ‘standaard’ dieren gezien. Ook hadden ze er een hele bijzonder vogel.... de meeuw! Haha, naast alle andere mooie vogels zaten ook ‘onze’ (zee)meeuwen in een kooi.
De ultra Chinese lunch hebben we maar even overgeslagen, het restaurant had meer weg van een kantine, inclusief klapstoeltjes/-tafeltjes en een menukaart ontbrak. Maar het was heel leuk om alle mensen te zien genieten van het lekkere weer en de buitenlucht. Velen hadden hun tentje meegenomen om te kunnen picknicken op een grasveld.

Ook zijn we naar de Fabric Market geweest. Daar kan je kleding laten maken. Honderden kleine winkeltjes met rollen stof en mooie voorbeelden van jassen, pakken, jurken, overhemden, noem het maar op. Rogier en ik hebben beide een overhemd/ blouse achtergelaten om na te laten maken, van een zelf uitgezochte stof. Aanstaand weekend zijn ze klaar, wij zijn erg benieuwd naar het resultaat. Ondertussen zijn we aan het bedenken wat we allemaal nog meer willen laten maken....het is echt geweldig!

Mijn opdracht van een aantal weken geleden om zelf te gaan koken is ruim voldoende behaald, al zeg ik het zelf. “Natuurlijk” kook ik niet elke dag, maar het grootste deel van de week inmiddels toch wel. De sperziebonen zijn hier gemiddeld 30 centimeter lang en ook aardappels zijn erg groot. Toch smaakt het (bijna) zoals thuis. Het vlees, daar begin ik echt (nog) niet aan. Vaak bestellen we op een “niet zelf koken dag” wat meer vlees en warmen we dat een dag later nog eens op, best slim toch?
Ook de fitnessruimte hebben we beide al een paar keer bezocht en bevalt prima.

Verder volgen wij beide inmiddels al enkele weken Chinese les. Rogier op zijn werk en ik tijdens het ochtendslaapje van Odette. Het is ontzettend leuk en handig om privéles te hebben. Lekker op je eigen tempo. En als Odette niet wilt slapen, dan heb ik les met een kind op mijn schoot. Dus niet alleen mijn talenknobbel is zich aan het ontwikkelen ook mijn concentratievermogen en multi-tasking vaardigheden worden flink getraind!
Naast het taalaspect wisselen mijn docente en ik wat cultuur-gebonden informatie uit. Ik krijg les van Amanda (een Westerse naam die ze zelf heeft verzonnen, haar Chinese naam weet ik niet), ik schat haar een jaar of 25. Het is erg interessant om de verschillen te zien en te ervaren. Amanda vind het bijvoorbeeld erg raar dat Odette zoveel slaapt, in bed. De Chinese kinderen slapen niet overdag in bed, deze worden overal mee naartoe genomen en slapen gewoon op schoot, of in de armen tijdens het boodschappen doen. Op straat zie je dan ook overal slapende kinderen. De kinderen zijn hier dan wel een stukje kleiner (Odette is even groot als een 3 jarige hier) het lijkt me een zware bezigheid om je (klein)kind telkens te moeten dragen.
Maargoed, de lessen. De inhoud van de lessen is tot nu toe vrij basic, maar een oppervlakkig ‘gesprek’ kunnen we wel houden, zolang de ander maar heel rustig praat. Bij Rogier zijn de lessen meer gericht op het werk, bij mij gaat het echt over het dagelijks leven. Zo heb ik de getallen geleerd inclusief op mijn vingers mee tellen, want ook dat gaat hier anders (dat hadden we zelf al ontdekt op straat als mensen vragen hoe oud Odette is). Ook een simpel gesprekje met de taxichauffeur lukt ons aardig. We weten wanneer hij vraagt waar we vandaan komen en kunnen ook antwoord geven. Verder ben ik nu bezig met tijdstippen, de uren, dagen, maanden en jaren. Het volgende onderwerp bij mij is afdingen en onderhandelen, handig dus!
Zowel Rogier als ik beginnen nu te merken, we zitten ondertussen bij les 6/7, dat het steeds moeilijker gaat worden. Het is nog goed te volgen, maar er komen natuurlijk steeds meer woordjes bij, terwijl je de ‘oude’ ook moet blijven onthouden. De grammatica is niet heel erg moeilijk, maar de zinsopbouw is wat anders, en al die andere klanken!!!! Weer even een voorbeeldje:
Shi (spreek uit: shjie) = het werkwoord “zijn”; Chi (tjhie) = eten; Ji (tjie) = hoeveel; Qi (tsjie) = 7.
En zo kan ik nog even doorgaan.
Wat het helemaal interessant maakt (voor mij) is dat de lessen Chinees-Engels/ Engels-Chinees zijn. Dus naast het leren van de Chinese taal, wordt ook het Engels weer eens flink onder handen genomen. Maar het kost wel een extra radartje in de bovenkamer om het kwartje te laten vallen.
Voor Rogier geldt dit minder omdat zijn Engels gewoon een stuk beter is, al weet ook hij niet altijd de vertaling van bijvoorbeeld “lijdend voorwerp” of “bijvoeglijk naamwoord”!
De lessen zijn tot nu toe echt hartstikke leuk. Ook voor mij een leuke afleiding. Ik krijg sinds tijden weer eens echt huiswerk en ben toch wel een uurtje per dag aan het leren/ oefenen. Vooral het feit dat je de taal meteen in praktijk kan brengen werkt bij mij erg goed. Een heel verschil met de lessen Engels, Frans of Duits op de middelbare school!

Tenslotte eindelijk weer eens wat foto’s op de site op jullie verzoek van Odette na het kappersbezoek en van Rogier en mij. We hadden ons nieuwe fototoestel op een veel te hoge resolutie gezet waardoor de foto’s te groot waren om op de site te zetten.
Tot de volgende keer!