Ons nieuwe (t)huis

Zondag was het dan toch echt zover: we hebben het hotel verlaten en ons nieuwe stekkie ingetrokken. We moeten toegeven dat luxe snel went. Hoewel de house keeping in het hotel ook niet wist wat een stofzuiger was (na drie weken vlogen de stofwolken door de kamers), hadden we daar een heerlijk zacht bed en elke dag een schone blinkende badkamer met heerlijke douche. Ons nieuwe appartement is zeker niet meer nieuw. Het gebouw is ruim 13 jaar oud, voor Sjanghai begrippen héél oud, wel goed onderhouden.
We werden bij het hotel opgehaald door de Engels sprekende makelaar (wederom met korte skatersbroek en gympen). Met twee gevulde taxi’s zijn we naar het appartement gereden. Ons appartement bevindt zich op de 22ste verdieping van een 34 verdieping tellend gebouw. Het adres volgt later, daar ben ik nog niet achter.
We hebben een lichte woning, veel ramen en uitzicht op het park (als je tussen twee gebouwen door kijkt). We hebben de woning waarvan de plattegrond al eerder via een hyperlink in een van onze reisverslagen heeft gestaan. Een woonkamer, aangrenzend een (dichte) keuken, vanuit de woonkamer een lange gang naar de eerste badkamer, de studeer/logeerkamer en twee slaapkamers. Via de hoofdslaapkamer kom je in de tweede badkamer. De badkamers hebben beide een toilet, wastafel en bad/douche.
Het is even wennen om ‘een sterretje of 2’ terug te stappen, verwende nesten die wij inmiddels zijn geworden. Maar ik denk dat het wel gaat wennen. Gelukkig werd de ‘ouderwetse’ tv (met kont) al snel vervangen door een flatscreen...... voelen we ons toch weer een beetje meer thuis ;) haha.
Ondanks dat er hier goed schoongemaakt is; geen stofraggen, geen spinnenwebben (nog geen spin gezien hier trouwens afgelopen 3 weken) is de vloer echt smerig. We hebben van die hele dikke vloerbedekking, hij is nog erg zacht, maar na 1 uurtje kruipen was Odette’s witte broek niet meer wit, ook haar voetjes waren gewoonweg zwart, brrr. Ik zou hier heerlijk met een waterzuiger aan de slag kunnen, ‘helaas’ zijn we voor het schoonmaken aangewezen op de housekeeping. Misschien moeten we dat lopen bij Odette nog wat meer stimuleren?!
Na drie weken niet meer in bad te hebben gezeten (natuurlijk wel onder de douche) kon Odette vanochtend in bad. Het is maar goed dat ik het bad even wilde uitspoelen..... er kwam eerst een sloot bruin water uit, bah, daarna gelukkig schoon water. Odette heeft heerlijk kunnen zwemmen!
In de woonkamer hebben wij nu trouwens zo’n waterreservoir met drinkwater, ideaal, we hoeven dus niet meer met flessen water te sjouwen. De bedden zijn hier een stuk harder dan in het hotel, maar we hebben de eerste nacht prima geslapen. Ook Odette heeft weer in een eigen kamer liggen slapen, we hebben haar vannacht niet gehoord (afgelopen nachten lag ze te ‘hummen’ en te ‘praten’, in het hotel sliep ze bij ons op de kamer).
In ‘onze’ keuken kunnen we nu weer gaan ervaren of we het koken niet zijn verleerd, al zie je meteen dat de keuken hier het ondergeschoven kindje is: een kleine ruimte, niet handig ingericht. Vrijwel alle Chinezen eten zelf dagelijks buiten de deur.
Ook hebben we een wasmachine en strijkijzer, helaas geen vaatwasser. In tegenstelling tot wat ons verteld is moeten we deze echt zelf gaan gebruiken, kleding laten wassen en strijken en de vaat laten afwassen (?) is in ons gebouw een stuk duurder dan ‘normaal’ in China (wij zouden 5 euro per afwas beurt moeten gaan betalen). Wel wordt er driemaal per week schoongemaakt en krijgen we wekelijks schone handdoeken en beddengoed, dus zo erg is het nog niet gesteld met ons nieuwe onderkomen.

We hebben na aankomst meteen alle koffers uitgepakt en de boel een beetje ‘heringericht’ en eigen gemaakt. De boeken op de plank, de magneetjes tegen de koelkast, fotolijstje op het dressoir..... haha de Hollandse kneuterigheid is weer aanwezig!
Deze week moeten we nog een aantal aankopen gaan doen om het leven wat praktischer te maken en het nog meer thuis te laten worden. Zo moeten we onder andere een ledikantje voor Odette aanschaffen (hier huren is belachelijk duur), een wasrek, kledinghangers (dan kunnen we de kledingkasten tenminste ook gebruiken) en wat grand foulards om de vlekken om de bank te verstoppen.

De eerste indruk is dus ruim voldoende/goed. Het is raar om te beseffen dat het leven hier nu eigenlijk pas echt gaat beginnen. Konden we in het hotel ‘uitkijken’ (en uitstellen) naar ons nieuwe appartement, nu is het zover, dus nu moet het gaan ‘gebeuren’.
We zullen het gaan ervaren, natuurlijk blijven we jullie daarbij op de hoogte houden!

PS foto’s volgen nog