tweede week, het vervolg

We zijn weer een paar dagen verder en hebben alweer heel wat gedaan. ’s Ochtends vermaken we ons in het hotel met een goed ontbijt gevolgd door een fruithapje voor en een dutje door Odette. Na de lunch springen we in een taxi naar de stad.
Dinsdag zijn we afgereisd naar Pudong. De overkant van de Bund. We liepen dus ‘in de skyline van Sjanghai’. Tussen al die hele hoge gebouwen kan je je af en toe wel wat klein voelen, maar als je dan tussen al die nog kleinere Japanners loopt, voel je je gewoon weer groot. Letterlijk hele busladingen Japanners hadden hetzelfde plan opgevat en liepen in Pudong.
Na een overheerlijk chocolade taartje te hebben gegeten in het zonnetje wilden we een van de hoge torens in. Het was even zoeken naar de ingang en de juiste lift.
Heel decadent hebben we een likeurtje en een cognac gedronken in een sjieke bar van het hotel. (Helaas gooide ik mij 10 euro tellende likeurtje in een lompe actie in een keer over tafel). Hoewel we vanuit deze bar niet naar buiten konden kijken genoten we van het uitzicht. Vanaf deze bar op de 56ste verdieping kijk je naar de top van het +/- 85 verdieping tellende gebouw. Wederom impressive!
Voor het uitzicht moesten we naar verdieping 54, ook echt de moeite waard. Helaas hebben we niet de echte uitkijkpost bovenin kunnen vinden. We hadden toch die Jappanners moeten volgen. Toen wij eenmaal weer buiten stonden, was er een 200 meter lange rij van Japanners om naar het uitkijkpunt te gaan....wij bewaren dit uitje wel voor als we bezoek krijgen.
Om alle toeristen te ontduiken zijn we een super-de-luxe-mega-chique- shopping mall ingegaan. Alle topmerken zitten hier bij elkaar, Louis Vuitton, Prada, Gucci, noem maar op. Allemaal erg glitter, glamour en shiny. Een splinternieuwe mall, want we konden letterlijk de verflucht nog ruiken. Echt niet normaal hoe dit er allemaal uitzag. Spierwitte vloeren.... Het geeft wel aan hoe rijk bepaalde mensen hier zijn, die zullen gewoon niet weten wat ze met hun geld moeten doen.

Ook zijn we een middag in de omgeving van ons toekomstige appartement geweest. Aan de overkant van de straat bevindt zich een erg groot park. Daar hebben we heerlijk rondgelopen, gekeken naar de mannen die aan het vliegeren zijn, mensen die dansen op de muziek, vrouwen die zingen (heeeeel hoog, net kattengejak) en kinderen met automatische bellenblaas. In een hoek van het park is zelfs een plein met attracties (met o.a. een zweegmolen, botsauto’s, waterfietsen, een achtbaan, een schip zoals in de Efteling). Een fijn park dus om af en toe doorheen te lopen of in te zitten, opvallend dat Odette hier veel meer met rust gelaten wordt. Mensen komen hier duidelijk voor hun rust en ontspanning en zijn die ‘blanke, blonde, lange expats’ intussen wel enigszins gewend geraakt.
Naast dit park ligt een groot winkelcentrum. Eenmaal binnen heb je bijna niet meer in de gaten dat je aan de andere kant van de wereld bent: C&A, H&M, Adidas, Vero Moda, Esprit, Sisley het zit er allemaal. Op de bovenste twee lagen van dit 8 etage’s tellend winkelcentrum zitten voornamelijk restaurants. Heel veel restaurants. Wij konden bijna niet kiezen. Buiten de deur staan rijen mensen te wachten op een plekje binnen. Wij hadden ons oog laten vallen op een BBQ restaurant, het zat er bomvol (dus vast lekker eten) maar er stond geen rij buiten (wat mooi uitkwam want we hadden honger). Dit was weer een nieuwe ervaring: tientallen bediening liep rond met een lange spies met vlees of vis eraan. Bij elke tafel haalde hij wat van de spies. Sommige bediening reed met karren met gevulde schelp, vis of pizzastukjes rond. Als je iets van deze mensen wilde knikte je gewoon ‘ja’ en dan was je weer een stukje vlees of vis rijker. Een waar walhalla voor de vleeseter dus. Gelukkig voor mij was er ook een ‘bar’ met pasta’s en heerlijk fruit. Odette stal ‘natuurlijk’ weer de show, heel ‘toevallig’ moest al het personeel vlakbij onze tafel zijn, tot en met de kok hebben wij iederen voorbij zien komen!

Helaas hebben we ook de eerste zwervers en de eerste gehandicapten gezien. Een man met waarschijnlijk spasmen in zijn benen, hij kon niet lopen en lag op een soort van skateboard, zo schoof hij zichzelf vooruit. En een vrouw met vele vergroeiingen, ze kon zichzelf niet voortbewegen en lag op haar buik. Met één hand rammelde ze aan het geldblik. Deze vrouw moet daar door iemand worden neergelegd en weer worden opgehaald. Erg triest.

-Moeilijk om nu ‘gewoon’ weer verder te schrijven, dus maar een flauwe overgang naar het weer-
Het weer is nog heerlijk hier. We hebben nog geen ‘lange’ mouwen aangehad, alleen ’s avonds kan het iets afkoelen en dan krijgt Odette een vestje aan. Verder gewoon lange broek en shirt, prima te doen. De zon breekt af en toe door, dan is het meteen ook erg warm. Ik ben dan ook erg blij dat we hier niet in het zomerseizoen zitten wanneer het 40 graden kan worden.
Veel mensen vinden dat wij Odette te koud aankleden (shirt met broek). Ook het feit dat ze niet altijd sokken/schoenen aan heeft vinden veel mensen raar maar erg schattig. Hier lopen alle baby’s rond met heel veel lagen kleding. Ook hebben de meeste baby’s broeken met een gat bij de billen. Sommigen met luier, andere gewoon met de blote billen. Veel baby’s zijn hier al zo goed als zindelijk voordat ze goed en wel kunnen lopen.

Odette is inmiddels helemaal gewend aan het ritme hier. Na ‘de nacht met de fles’ heeft ze elke nacht lekker doorgeslapen, zo kennen we haar weer! Ook het eten gaat vrij goed. Tegenwoordig eet ze ’s ochtends met ons mee, een paar sneedjes stokbrood en heerlijk vers fruit. Tussen de middag een sneetje brood met jam en als tussendoortje een koekje. Soms een slokje vers geperste appelsap (!) op een terrasje (ook echt heerlijk) en ’s avonds een drie gangen maaltijd van pap (nog wat meegenomen uit Nederland), een heel klein potje babyvoeding van hier en een bakje yoghurt (gevonden in de supermarkt!). Al met al een prima basis om op te slapen en overdag op te spelen.
Ze ontwikkelt zich als een gek. Kruipen deed ze al bloedfanatiek. Tegenwoordig is ze het klimmen/ klauteren aan het ontdekken. De tv-kast, de bank, Rogier of ik dienen dan als klimrek. Ze gaat op haar knieen zitten en duwt haar voeten op de grond. Nog even en ze gaat staan! En we hebben maar weer een stuk van haar pony afgeknipt :)